Oeigoeren die China jaren geleden hebben verlaten, zijn wanhopig op zoek naar een teken van leven van hun geliefden in Xinjiang. Ze zijn bang dat hun moeder, zoon, nichtje of echtgenoot in een kamp zitten. Gewapend met hun laatst bekende adressen en telefoonnummers ga ik op zoek naar spoorloze familieleden van drie Oeigoeren.
Ik sta voor het wooncomplex waar Bakaji Yunus destijds zijn 5-jarige zoontje Alnazar voor het laatst heeft omhelst. Dat is twaalf jaar geleden en inmiddels werkt hij in Nederland. ,,Ik heb al zo lang niets van hem gehoord. Het is voor mijn familie verboden om contact met mij te hebben’’, aldus Yunus. Boven de poort van zijn voormalige woning in het centrum van Kashgar hangen nu zes Chinese vlaggen.